Diagnostiek GPA

Diagnostiek
Om de diagnose GPA te kunnen stellen, moeten andere oorzaken van aanhoudende koorts bij kinderen, zoals infecties, uitgesloten worden. De diagnose wordt ondersteund door aanhoudende klachten, die niet overgaan met antibiotica.
Er wordt aan een GPA gedacht wanneer een kind drie van de volgende klachten heeft;

• KNO klachten worden beoordeeld door de KNO arts
• Longafwijkingen worden beoordeeld met behulp van een longfoto of scan
• Nierafwijkingen worden in kaart gebracht door bloed- en urine onderzoek
• Een vernauwing van de luchtwegen wordt beoordeeld door longfunctie onderzoek en door een scan te maken
• Kijken of er een ANCA aantoonbaar is in het bloed
• Een typische ontsteking te zien in een stukje weefsel.

Het liefst wordt de diagnose vastgesteld door een stukje weefsel (biopt) te onderzoeken onder de microscoop. De patholoog die het weefsel beoordeelt ziet dan de ontsteking en schade in de wand van het bloedvat. Kenmerkend voor een GPA is de ophoping van cellen die we granulomen noemen. Het nemen van een biopt kan heel goed wanneer de ontsteking in de huid of nieren zit, maar voor dieper gelegen bloedvaatjes is het niet altijd mogelijk. Vooral de aanwezigheid van een ANCA met de klachten zal leiden tot de diagnose.
De arteriën die bij een GPA ontstoken zijn, zijn te klein om met een scan of foto in beeld te brengen.